Na 9 juni kregen we het signaal van de kiezer dat we ongeloofwaardig zijn. We zullen onze geloofwaardigheid moeten terugwinnen. Dat zal een werk van lange adem zijn dat enkel zal slagen door vanuit de oppositie een duidelijk liberaal verhaal te brengen. Door intern onze structuren van de grond af herop te bouwen. Door nieuwe gezichten alle kansen te geven en verbrande personen die al hun krediet verspeeld zijn, drie banken achteruit te schuiven.

Ik stel mij kandidaat voor het partijbestuur als iemand die niet deel uitmaakt van een clan of politieke familie, iemand die deel uitmaakt van de basis, iemand die niet dagelijks in blauw kostuum met bruine schoenen rondloopt. Iemand die geen tafelspringer is, maar vooral achter de schermen een harde werker is.

Precies dat is wat Open Vld nu het meest nodig heeft. Naast een vernieuwing van de leden in het partijbestuur, een fris, nieuw gezicht als voorzitter en een inhoudelijke herbronning vanuit de oppositie, hebben we meer hardwerkende militanten nodig in onze partijtop die nog niet zo hoog in hun ivoren toren zitten, dat ze trap naar de basis niet meer terugvinden.

Desondanks mijn jonge leeftijd van 25 jaar zet ik mij al jaren in voor de partij en haar jongerenbeweging. Door op te dienen bij de lokale, Gistelse BBQ, het bussen van burgerkranten, als West-Vlaams jongerenvoorzitter vanuit OKL’s te strijden om jongeren op mooie plaatsen te krijgen op de Vlaamse, Federale en provinciale lijsten, als lokale kabinetsmedewerker in Oudenburg de burgemeester ondersteunen en nog zo veel meer...